نوشتن غرور و تعصب
«غرور و تعصب» را اگر شاهکار جين اوستن بنامیم سخنی بگزاف نگفته ایم. این کتاب اولین داستان جين اوستن است. وی در سن ۱۷۹۹، وقتی بیست و یکسال داشت، آنرا نوشت و در سال ۱۸۱۳ موفق شد به چاپش برساند. «این کتاب عالی ترین اثر اوست که بارقه هوش وظرافت وذوق ولطیفه گویی در آن درخشان است. با اینکه کتاب های دیگر او نیز علاقه مند و هوا خواه زیاد دارد، ولی غرور و تعصب بهترین اثر او محسوب می شود و جین آن را «بچه دلبند خود» نامیده است . اما با همه اهمیت و شهرتی که امروز این کتاب دارد، باید بدانیم که وقتی نوشته شد مدت چندین سال به چاپ نرسید. جین اوستن در سال ۱۷۹۹ آنرا به نام «تأثرات اولیه» نگاشت، و پدرش در سال ۱۷۹۷ خواست نسخه دستی آن را برای یک ناشر بفرستد ، ولی او نپذیرفت . جين اوستن تقریبا ۱۸ سال بعد توانست آن را بنام «غرور و تعصب» به چاپ برساند. روی جلد آن عوض نام نویسنده «يك خانم» نوشته شده بود.
درون مایه و شخصیت های غرور و تعصب
از نظر جین اوستن، «اليزابت بنت» قهرمان زن این داستان «با نشاط ترین و محبوب ترین قهرمان زنی است که در کتاب ظاهر شده ». محبوبیت این کتاب که مشهور ترین و پر خواننده ترین آثر جين اوستن است نه بخاطر «الیزابت» یا «دارسی» است و نه بخاطر خلق وخوی دوست داشتنی «جین» یا «بینگلی» محبوب اوست . اهمیت فوق العاده کتاب از جهت تشریح و افراد نامطبوع و ناپسند کتاب است. آقای بنت (که یا بواسطه بطالت و کاهلی و یا بواسطه طبع مسخره آمیزش جزو این دسته است)، خانم بنت ، خواهران الیزابت ، «لیدی کاترین»، و بالاتر از همه آقای «کالینز»، فوق العاده مهم می باشند. اگر آقای کالینز بخودی خود هم ملاحظه شود، خواننده درمی یابد شرح و بسط حالات و هنجار این پهلوان پنبه پرمدعا در کمال قدرت و استادی ساخت شده است. و اما در این کتاب هیچ چیز را بخودی خود نمی شود گرفت، و هر فردی درهمه افراد دیگر مؤثر است . البته در داستانی که با غرور و با تعصب سر و کار دارد لطف و مزیت تشریح و توصیف يك فرد متملق و احمق و خود پسند از حد وصف خارج است. افراد عاقل و سنجیده این کتاب دستخوش خل ها و شاید دستخوش انگیزه های مسخره آمیز خود باشند . مثلا غرور دارسی و تعصب الیزابت، ازدواج آنها را بیش از دیوانگی های خانم بنت «عروسی جور کن»، وسبك سریهای «ليديا»، و بلاهت و حماقت کالینز به عقب می اندازد، و قهرمان دیوانگی و حماقت و خود پسندی ، «لیدی کاترین» وقتی می خواهد ازدواج «آنا» را بعقب اندازه خود وسیله آن می شود .
تمام داستان از دریچه نظر اليزابت بنت دیده می شود ، معذلك جين اوستن بدون اینکه از این نظر عدول کند ، با نهایت استادی و مهارت نشان می دهد که در مغز الیزابت -بدون اینکه خود خبر داشته باشد- چه می گذرد.
